Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat van mij heb laten horen.
Bewust ook
wel.
Na de
injectie begin januari met de stamcellen wilde ik eerst zelf zien hoe het ging.
Om dan pas
iets op papier te zetten als er resultaten waren.
Positief
of negatief.
We zijn nu
twee maanden verder.
In die
tijd is er veel veranderd...... want ZE DOEN HET !
Dacht ik
echt in december afgelopen jaar dat ik de scootmobiel kon bestellen, nu loop ik
zonder pijn rustig drie kwartier!
En dat
elke dag!
Bovendien
2 x per week de hartrevalidatie met oefeningen die menigeen zullen verbazen.
Ik heb het
veel minder koud, ik kan 1 en 1 weer bij elkaar optellen zonder er bij hoeven
na te denken.
Heb weer
zin in alles, maak weer duizend en 1 plannen (tot wanhoop van Ida... ha,ha) en
boven alles: er is weer een perspectief van leven!
Nooit
gedacht dat ik dat laatste zo letterlijk zou beleven....
De
stamgoeroedokter heeft nog gebeld om te vragen hoe het ging.
Hij was
blij met het resultaat en je hoorde hem denken : "Zie je wel, het lukt...
toch maar mooi geregeld " .
Aan het
einde van de maand maar liefst 6 verschillende scans om de doorbloeding te
meten en te vergelijken met de scans die voor de ingreep zijn genomen.
Alleen dat
is het objectieve bewijs natuurlijk dat er echt wat veranderd is.
Ben
ontzettend benieuwd.
Gisteren
meldde het ziekenhuis dat 2 nucleaire scans naar achteren verschoven worden
omdat er gebrek aan isotopen is, door de sluiting van de kerncentrale in
Petten.
Dat de
kerncentrale in Petten mijn dagen in de war zou kunnen schoppen....
Maakt niet
uit, voorlopig tijd genoeg.
Tja want
daar denk ik dan ook natuurlijk weer aan.... aan werken.
Aan de ene
kant moet ik er niet aan denken om niet meer in het "circus" te
zitten.
Aan de
andere kant, hoef ik er misschien ook wel niet verder over te denken en besluit
de baas.
Dan is het
verhaal over eind oktober.
Zelf heb
ik aangegeven op wat voor manier dan ook wél betrokken te willen blijven.
Ga er van
uit dat als je zelf wilt, alles mogelijk is. Dat is met de stamcellen wel
gebleken.
Dat geldt
ook voor de trip naar Barcelona.
Om te
bewijzen dat leuke dingen weer kunnen, heb ik vlak na de stamcellen injectie Ryanair's
aanbieding
naar Barcelona geboekt voor Ida en mij.
Puur als
uitdaging, iets van "het mot en het zal"... en kijk aan ... maandag gaan
we.
Het is gelukt!
Dat is
voor mij echt een mijlpaal!
En dan nu
de juiste balans zien te vinden, de actieradius blijft beperkt, dus niet weer
de hele stad - letterlijk - willen doorfietsen, 's middags slapen.... nee 's
avonds niet te laat naar bed....
Afijn, ik
sta onder goede "curatele".
Ben
overigens altijd op zoek naar speciale dingen, dus ook bij dit soort trips.
Heb
volgens mij enorm gescoord met 2 tickets voor een gitaarconcert in de
"Basilica Santa Maria del Pi" in het oude centrum van de stad.
Om alle
dingen te zien en te eten die ik op mijn lijstje heb staan, hebben we wel 3
weken nodig,
dus werk
aan de winkel! Ik ga de koffer pakken.
Tot volgende
week.
