Toeval.... of juist niet?

De laatste regel uit de vorige blog "Daar sta je dan... en toen", betekent dat je je zelf opnieuw een plaats moet zien te geven.
Alles om je heen zit los.

De rijstebrijberg waar je geen enkel houvast aan hebt moet je omturnen in paar blokken beton waar je in ieder geval op kunt staan.
Of het daarna hard waait of niet, zien we dan wel weer.

Wat ik het allerbelangrijkste vind, is het feit dat je zelf de regie in handen moet houden.

"Als anderen over je beslissen", dan heb je verloren, is mijn stellige overtuiging.

Tot nu toe is mij dat redelijk gelukt.

Natuurlijk zijn er momenten geweest dat ik zwaar twijfelde en veel energie stak in het zoeken van andere antwoorden dan ik wilde horen.

Soms moet je je er ook bij neerleggen.

Maar dan heb je in ieder geval het gevoel gehad dat je er alles aan gedaan hebt.

Kortom "erbij blijven" en "pro-actief" te werk gaan heeft mij altijd enorm geholpen en vooral zelfvertrouwen gegeven.

Dat laatste is zooooooo belangrijk!

De bodem wordt onder je bestaan weggeslagen, alles staat op z'n kop.

De twijfel slaat ongenadig toe.

Je hoort werkelijk 1001 verschillende meningen over je uitstorten.

Mensen - en ook dokters - reageren in uitersten.

Dus als je je zelf een beetje "aan de hand kunt vasthouden" is dat verschrikkelijk mooi meegenomen.

Ik ben de laatste open hart operatie in het najaar van 2008 ingegaan met het idee "Even een halfjaar afzien, maar daarna doe je weer veel meer dan nu en ben je weer  het mannetje".

De klap kwam in april van dit jaar toen bleek dat er weer een vernauwing zat .

Dotteren en een stent.

Waarom niet.... de rode loper gaat langzamerhand uit als ik me meld in het ziekenhuis.

In augustus blijkt het opnieuw dicht te zitten.

Weer dotteren... goh leuk hoor, iedereen op de catherisatiekamer begint me te kennen en de standaard praatjes gaan naadloos over in onderwerpen die je met goede kennissen bespreekt.

Ondertussen loopt al je moed uit je schoenen weg als de volgende
dag (!) de vernauwing weer heeft toegeslagen.

De man met de hamer is letterlijk langsgekomen.

Pijn als nooit tevoren, gelukkig wordt die minder met nitro.

Uiteindelijk reageren de dokters met de mededeling dat het lichaam té agressief op interventies reageert.
Dat dotteren en andere ingrepen pas kort tevoren of op het moment van een infarct nog gedaan kunnen worden.
Wanneer weet je dat een infarct krijgt? Ja, inderdaad pas als je hem hebt.....
En als je dan nog moet wachten totdat die ambulance hier in Lochem is....

Die eeuwige zoektocht naar antwoorden, naar alternatieven, naar bevestiging houdt me niet alleen scherp maar levert toch ook resultaat op.

Ook nu weer.

Ik wil het gewoon niet accepteren.

Het internet is een zegen voor me.

Ik was op zoek naar die wetenschapper die zijn ziel en zaligheid stort in het oplossen van volksziekte nummer één: de hart- en vaatziekte.

Dan kom je vanzelf terecht in Amerika, bij het Bangkok Hospital (wist je dat die een complete website in het Nederlands hebben: http://www.bangkokhospital.com/nl/index.aspx ) , in India en bij tientallen andere medische sites.

Niemand heeft de oplossing.

Niemand weet wat de werkelijke reden is waarom (krans-)slagaders dichtslibben.

Was het toeval dat ik in die speurtocht, plotseling een bericht tegenkwam dat er een wetenschappelijk onderzoek aan de gang is.
Naar de mogelijkheid om eigen stamcellen te gebruiken om nieuwe haarvaatjes rondom het hart aan te maken. 

Speciaal bedoeld voor patiënten die uitbehandeld waren!

Ik was sprakeloos.

De stoute schoenen aantrekken doe je veel sneller als normaal in dit soort situaties .

Een mail naar de onderzoeker was snel geschreven en het antwoord was al even razendsnel.

Ja, meedoen was mogelijk, mits ik voldeed aan alle voorwaarden die gesteld waren om binnen de grenzen van het onderzoek te blijven. Logisch.

Met behulp van mijn uiterst meelevende en actieve cardioloog, kwam uiteindelijk het verlossende bericht dat ik aanmerking kom om mee te doen.

Het perspectief van leven met meer mogelijkheden ligt er zo maar weer opnieuw.

Te gek!

 Reageren? Klik hieronder op "reacties"